:: ความสุขที่แท้จริงเป็นคนละอย่างกับ ความสนุกเร้าใจ แม้ว่าความตื่นเต้นระทึกใจ จะให้ความสุขกับเรา แต่ก็เป็นความสุขแบบอายุสั้น ชั่วครู่ชั่วคราว พอความระทึกใจนั้นผ่านพ้นไป ความสุขก็อันตรธานไปด้วย เมื่อกิจกรรมที่รื่อรมย์นั้นจบลงความสุขก็จะค่อยๆเหือดแห้งไปด้วย

          :: ความสุขอันแท้จริง ซึ่งหมายถึงความสุขที่ถาวร และคงอยู่ กับเราเสมอ จึงไม่ใช่ความสุขที่มาจากแรงกระตุ้น หรือความระทึกใจ ความสุขที่ไม่ได้มาจากสิ่งเร้าหรือตัวกระตุ้น นานเข้าก็อาจพาเราไปสู่การเสพติด

          :: ความสุขที่แท้จริงจะไม่ขึ้นๆลงๆ บางครั้งสูง บางครั้งต่ำ ความสุขที่แท้จริงนั้นมั่นคงอยู่ในสภาพที่สม่ำเสมอ สิ่งนี้เป็นไปได้เมื่อเราเข้าใจว่า ความสุขมีอยู่แล้วในตัวเรา ดังนั้นการมีประสบการณ์ของความสุขก็เป็นงานที่จะต้อง สร้างมันขึ้นมาจากภายใน

         :: ความสุขเป็นเรื่องของจิตใจที่มีประสบการณ์ของ ความพอใจ ซึ่งหมายถึงความพอใจในสิ่งที่เรามี ไม่ใช่ความพอใจกับสิ่งภายนอก หรือจากการได้รับสิ่งไหนที่เราต้องการ

          :: ขอให้เราพอใจกับตนเอง พอใจในสิ่งที่เรามี พอใจในสิ่งที่เราเป็น นั่นคือ การยอมรับ การรู้ค่า และการมีความเคารพในตนเอง